شهر هوشمند چیست؟

با افزایش روزافزون جمعیت شهری، شهرها با چالش های زیادی مواجه هستند و استفاده موثر و بهینه از منابع اهمیت زیادی دارد. براساس گزارش سازمان ملل متحد حدود 55٪ از جمعیت جهان در حال حاضر در شهرها زندگی می کنند و پیش بینی می شود طی دهه های آینده تا 68٪ افزایش یابد. شهر هوشمند، چارچوبی است که از فناوری اطلاعات و ارتباطات جهت توسعه، استقرار و ترویج  اهداف توسعه پایدار در جهت رفع چالش های شهرها بهره می برد. بخش عمده ای از این چارچوب فناوری اطلاعات، اشیا و ماشین های متصل دارای سنسور هستند که اطلاعات را جمع آوری کرده و با استفاده از فناوری های بی سیم منتقل و در لحظه تجزیه و تحلیل می شوند. این جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل، به شهرداری ها، شرکت ها و مردم کمک می کند که برای بهبود زندگی خود تصمیمات بهتری بگیرند.

شهروندان از ابزارهای مختلفی مانند تلفن های هوشمند، ماشین های متصل و خانه هوشمند جهت ارتباط با پلتفرم های شهر هوشمند استفاده می کنند. یکپارچه سازی دستگاه ها و داده ها با زیرساخت فیزیکی شهر و خدمات می تواند موجب  کاهش هزینه ها و بهبود پایداری در شهر شوند. جوامع با بهره مندی از اینترنت اشیاء می توانند موجب بهبود توزیع انرژی، ساده سازی جمع آوری زباله، کاهش ترافیک شهری و بهبود کیفیت هوا شوند. شهر هوشمند موجب بهبود حمل و نقل و دسترسی به نقاط مختلف شهر، ارتقاء خدمات اجتماعی و پایداری شهر شده و همچنین صدای مردم جامعه در شهر هوشمند شنیده می شود.

 

 

وظیفه اصلی یک شهر هوشمند بهینه سازی عملکردهای شهر و ایجاد رشد اقتصادی در عین بهبود کیفیت زندگی برای شهروندان با استفاده از فناوری هوشمند و تجزیه و تحلیل داده ها است. در در ارزیابی هوشمندی یک شهر هوشمند خدماتی که با استفاده از فناوری ها ایجاد می شود از اهمیت بیشتری نسبت به میزان برخورداری شهر از  فناوری برخوردار است.

چندین ویژگی اصلی برای تعیین هوشمندی شهر استفاده می شود. این ویژگی ها عبارتند از:

• زیرساخت مبتنی بر فناوری
• ابتکارات زیست محیطی
• سیستم حمل و نقل عمومی با عملکرد بالا
• احساس اطمینان از برنامه ریزی شهری و
• راحتی انسانها برای زندگی و کار در داخل شهر و استفاده از منابع شهری

موفقیت یک شهر هوشمند به توانایی آن در ایجاد یک رابطه قوی بین دولت – از جمله بوروکراسی و مقررات آن – و بخش خصوصی بستگی دارد. این رابطه به دلیل اینکه بیشتر کارهایی که برای ایجاد و حفظ یک فضای دیجیتالی و مبتنی بر داده انجام می شود ، خارج از دولت است، ضروری است. به طور مثال تجهیزات مربوط به راهکار نظارت بر خیابان های شلوغ می تواند شامل سنسورهای یک شرکت، دوربین های یک شرکت دیگر و سرور دیگری باشد.

علاوه بر این ، ممکن است پیمانکاران مستقلی مسئول تجزیه و تحلیل داده ها و گزارش داده ها به دولت شهری باشد. به علاوه، این داده ها می تواند منجر به ایجاد یک تیم توسعه دهنده برنامه شود که برای یافتن راه حلی برای مشکلات موجود در داده های تجزیه و تحلیل شده استخدام شده است و در صورتی که راهکار نیازمند به روزرسانی و مدیریت منظم داشته باشد ، این تیم می تواند بخشی از سیستم شود. بنابراین ، موفقیت یک شهر هوشمند بیشتر از ایجاد یک پروژه، متمرکز بر ایجاد روابط مثبت است.

تکنولوژی های شهر هوشمند

در شهرهای هوشمند تمامی اجزا و اشیا به یکدیگر متصل هستند و این اتصال کاملاً وابسته به فناوری است.

فناوری کلیدی جهت تبدیل یک شهر به یک شهر هوشمند متصل، پایدار و مقاوم است و  اطلاعات علاوه بردر دسترس بودن، قابل کشف نیز هستند هدف شهر هوشمند، ارائه خدمات هوشمند به شهروندان خود است که می تواند باعث صرفه جویی در وقت آنها و زندگی راحتتر آنها شود. در شهر هوشمند همچنین ارتباط بین شهروندان و دولت فراهم می شود و شهروندان می توانند نظرات خود را در مورد چگونگی شهر خودشان به دولت ارائه دهند. این هدف بدون فناوری نمی تواند به واقعیت تبدیل شود. با استفاده از فناوری، مقامات قادر به جمع آوری اطلاعات شهر هستند و این اطلاعات هنگام تلفیق با عملیات شهری، موجب هوشمندتر و ایمن تر شدن شهرها می شوند.

فناوری اطلاعات و ارتباطات در شهر هوشمند

وجود یک کانال ارتباطی دو طرفه برای هوشمند بودن یک شهر بسیار مهم است وم در شهر هوشمند فناوری اطلاعات و ارتباطات نقش این کانال ارتباطی را دارد.. ICT پلی  بین شهروندان و دولت ایجاد می کند که در آن شهروندان می توانند با دولت تعامل داشته باشند و در مقابل ، دولت می تواند شهر را به گونه ای توسعه دهد که انتخاب شهروندان آن است. ICT به دولت کمک می کند تا الگوی تقاضا را تجزیه و تحلیل کرده و در نتیجه مجموعه ای از منابع جهت برآوردن تقاضا به صورت آنلاین ایجاد کند. رسانه الکترونیکی ارتباطات در یک جامعه به ایجاد یک هوش جمعی کمک می کند که می تواند برای بهینه سازی منابع با کمک تجزیه و تحلیل و یادگیری عمیق استفاده شود.

اینترنت اشیا در شهر هوشمند

اینترنت اشیا  مانند رگهای شهر است که در سراسر آن گسترش یافته و نقاط مختلف را به یکدیگر متصل می کند. تمامی دستگاه هایی که بخشی از یک شهر هوشمند هستند باید به یکدیگر متصل شوند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط داشته و تصمیماتی بگیرند که امکان مدیریت منابع یک جمعیت بزرگ شهری را فراهم کند. اینترنت اشیا این امکان را فراهم می آورد و الگوی کاملی از دستگاه های ارتباطی ارائه می دهد که راهکارهای هوشمندانه ای برای مشکلات روزمره ارائه می دهد. تمامی راهکارهای هوشمند در شهرهای هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا است که به اندازه کافی متصل و هوشمند بوده و می توانند درباره عملکرد خود تصمیم بگیرند.

حسگرها در شهر هوشمند

از منظر شهری، حسگرها اجزای پنهان اما پراکنده در تمامی سطح شهر و جز  اساسی هر سیستم کنترل هوشمند هستند. بهبود یک فرآیند بر اساس محیط آن انجام می شود و در این راستا فرآیند به سنسورهای مختلف مجهز می شود تا داده های مورد نیاز خود را جمع آوری کند. سپس از متغیرهای مناسب برای توصیف محیط خود استفاده می کند و عملکردهای آن را متناسب با آن تنظیم می کند. در دسترس بودن تعداد زیادی حسگر مختلف و فناوری در حال پیشرفت مداوم ، برنامه هایی را امکان پذیر می کند که در گذشته به دلیل هزینه های زیاد و محدودیت دسترسی، غیر قابل اجرا بودند. سنسورها مانند مبدل هایی هستند که پارامترهای ماهیت فیزیکی را به سیگنال الکترونیکی تبدیل می کنند ، که توسط انسان قابل تفسیر است یا می تواند یک سیستم خودمختار را تغذیه شود. این سیگنال ها برای حسگرهای معمولی ، از جمله شامل نور ، فشار ، دما ، رطوبت و پارامترهای مختلف دیگر هستند.

هوش مصنوعی در شهر هوشمند

شهر هوشمند یک انقلاب دیجیتالی است که حجم عظیمی از داده ها را تولید می کند. این داده ها تا زمانی که پردازش نشوند و اطلاعات تولید نشود، فایده ای ندارند. هوش مصنوعی  وظیفه پردازش این حجم عظیم  داده را دارد و میتواند از این داده ها بینش ایجاد کند.

هوش مصنوعی با پردازش داده ها و ایجاد بینش از آن، اجازه تعامل ماشین با ماشین را می دهد. به طور کلی هوش مصنوعی در توسعه شهرهای هوشمند با سیستم های پیشرفته امنیتی ، نظارت بر ترافیک و مدیریت پسماند، می تواند نقش مهمی در برنامه ریزی شهری ، توسعه و مدیریت داشته باشد و جوامع را امن تر و زیست پذیرتر کرده و شهروندان زندگی راحت تر و لذت بخش تری را تجربه کنند.

 

بلاکچین در شهر هوشمند

فناوری بلاکچین در مفهوم شهر هوشمند جدید است و جریان داده را تضمین می کند. ادغام آن در شهرهای هوشمند می تواند ضمن افزایش امنیت و شفافیت ، تمام خدمات شهری را به هم متصل کند. از برخی جهات انتظار می رود که بلاکچین از طریق قراردادهای هوشمند، که به صورتحساب ، پردازش معاملات و مدیریت امکانات کمک می کند ، بر شهرها تاثیر بگذارد. قراردادهای هوشمند قراردادهایی خوداجرا هستند که شرایط توافق بین خریدار و فروشنده مستقیماً در خط کد نوشته شده اند. آنها اجازه می دهند معاملات و توافق نامه های مورد اعتماد بدون احتیاج به شخص ثالث واسطه ای در بین احزاب متفرقه انجام شود و این روند را ایمن تر ، ارزان تر و سریعتر می کند. بلاکچین همچنین می تواند در شبکه های هوشمند مورد استفاده قرار گیرد تا اشتراک انرژی را تسهیل کند ، مفهومی که این روزها رواج دارد.

 

6 محور اصلی شهر هوشمند

1. اقتصاد هوشمند: اقتصاد هوشمند در شهر هوشمند تمام اقدامات با هدف تغییر و تقویت اقتصاد شهرداری را توصیف می کند.

بهبود فضای کلی کسب و کار ، جذابیت  شهر برای استارتاپ ها، سرمایه گذاران ، مشاغل و نخبگان و همچنین رشد اقتصاد به روشی نوآورانه و پایدار برای افزایش رقابت از مهمترین اهداف اقتصاد هوشمند است.

استفاده از فناوری (دیجیتال) و رویکردهای هوشمند منجر به رونق اقتصادی می شود که به نوبه خود شرایط پایدار و مطلوبی را برای همه ذینفعان ایجاد می کند.

از منظر دولت، “توسعه اقتصادی هوشمند” ابزاری مهم برای استفاده فعالانه از فرصت ها و فراهم آوردن شرایطی است که از ایجاد و رشد مشاغل و همچنین مشاغل جدید حمایت می کند.

2. حمل و نقل هوشمند: حمل و نقل هوشمند بر افزایش کارایی و کیفیت خدمات حمل و نقل شهری به منظور افزایش استفاده از حمل و نقل و استفاده از راهکارهای جدید حمل و نقل و همچنین افزایش جابه جایی مردم از طریق مدیریت کارآمد حمل و نقل و سرمایه گذاری های هدفمند زیرساخت ها در شهر هوشمند متمرکز است.

دستیابی به حمل و نقل ارزان تر ، سریعتر و سازگار با محیط زیست و همچنین حمل و نقل چند منظوره یکپارچه یک چالش مهم برای شهرها و جوامع است.

حمایت از ترکیبی از چندین حالت حمل و نقل عمومی و خصوصی و اتخاذ اشکال جدید حمل و نقل (به عنوان مثال وسایل نقلیه الکتریکی ، وسایل نقلیه هیدروژنی، وسایل نقلیه خودران، اشتراک دوچرخه، استفاده از اتومبیل یا اشتراک خودرو) جنبه مهمی برای یک استراتژی آینده نگر در شهر هوشمند با رویکرد برای تقویت حمل و نقل هوشمند است.

برای دستیابی به یک سرویس حمل و نقل با کیفیت بالا و در نهایت بهبود جابه جایی مردم و کالاها در داخل یک شهر یا جامعه ، و در عین حال کاهش تاثیرات زیست محیطی، یک رویکرد مشتری محور و فراگیر برای همه شهروندان، مشاغل و بازدیدکنندگان مورد نیاز است که این امر می تواند در شهر هوشمند با استفاده از راهکارهای حمل و نقل هوشمند محقق شود.

3. زندگی هوشمند: زندگی هوشمند با پیروی از یک رویکرد استراتژیک فراگیر، کیفیت زندگی ساکنان و بازدید کنندگان را در تمام گروه های سنی و جمعیتی، در شهر هوشمند بهبود می بخشد. تسهیل زیست پذیری و بهینه سازی مدیریت محیط زندگی دو جنبه ای است که باید به طور مشترک برای به حداکثر رساندن منافع دولت شهری و سهامداران آن مورد توجه قرار گیرد.

زندگی هوشمند بر بهبود تعاملات اجتماعی و دیجیتال (به عنوان مثال استفاده از خدمات الکترونیکی ، اتصال و پلتفرم های اجتماعی) ، بهبود مراقبت های بهداشتی و مراقبت از سالمندان (به عنوان مثال سلامت الکترونیک)، ایمنی ، شرایط مسکن و ساختمان های هوشمند در شهر هوشمند تمرکز دارد.

در شهر هوشمند از روش های جدید برای تعامل مدنی و اجتماعی و همچنین فناوری های جدید (به عنوان مثال اینترنت اشیا  مبتنی بر WiFi یا فناوری شبکه LPWA) برای بهبود دسترسی و تجربه شهروندان در تمام زمینه ها استفاده می شود.

4. مردم هوشمند: هدف از مردم هوشمند در شهر هوشمند، تبدیل شیوه تعامل شهروندان – از طریق اطلاعات یا ارائه خدمات – با بخش دولتی و خصوصی به عنوان افراد یا مشاغل است. ایجاد برابری اجتماعی و دیجیتال از طریق آموزش پیش شرط مهمی برای ارائه کارآمدتر اطلاعات و خدمات مبتنی بر فناوری های جدید است.

مردم هوشمند شامل اشکال هوشمندانه آموزش برای تسهیل انتخاب شغل، فرصت های شغلی، آموزش حرفه ای و همچنین یادگیری مادام العمر برای همه گروه های سنی و جمعیتی است. پرورش استعدادها از منظر توسعه اقتصادی نیز جنبه مهمی دارد.

راهکارهای مردم هوشمند از ایجاد یک محیط قابل دسترسی و فراگیر برای افزایش رونق و نوآوری در یک شهر یا جامعه پشتیبانی می کند. مشارکت ، ذهن باز و خلاقیت از جنبه هایی است که با اجرای راهکارهای مردم هوشمند درشهر هوشمند امکان پذیر یا پرورش می یابد.

5. دولت هوشمند: هدف از دولت هوشمند در شهر هوشمند، تقویت ارتباطات و تعاملات بین دولت و کلیه ذینفعان – شهروندان ، مشاغل و سایر سازمان های جامعه مدنی – در داخل یک شهرداری است.

یک دولت شهری با پیروی از یک استراتژی هوشمندانه شهری ، در موقعیتی منحصر به فرد جهت بهبود و ارتقاء کیفیت، مقیاس و دامنه خدمات برای شهروندان و مشاغل قرار دارد و با استفاده از روش های جدید، مانند ایجاد اشتراك یا تامین منابع مالی، یا با اجرای فناوری و نوآوری جدید (به عنوان مثال برای شهروندان دیجیتال یا خدمات تجاری یا مدیریت زیرساخت های عمومی) می تواند دولت هوشمند” ایجاد كند.  پیروی از الگوی “شهر به عنوان سرویس” می تواند به افزایش کارایی و اثربخشی و همچنین شفافیت و اعتماد در شهر هوشمند کمک کند.

6. محیط زیست هوشمند: محیط زیست هوشمند در شهر هوشمند، نحوه مدیریت محیط زیست توسط یک دولت شهری جهت بهبود شرایط زندگی شهروندان و بازدیدکنندگان را توصیف می کند. در محیط زیست هوشمند، استفاده از فناوری های جدید و روش های نوآورانه از اجرای تغییرات رگولاتوری و فرهنگی جهت تسهیل سازی استانداردها و روشهای پایدار حمایت می کند .

کاهش تولید زباله، نظارت و مدیریت آلودگی، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، مدیریت آب ، دستیابی به بهره وری انرژی و تسریع در انتقال انرژی محلی از اهداف مهم راهکارهای محیط زیست هوشمند است. استانداردهای جدید برنامه ریزی شهری برای بهبود کارایی و به حداقل رساندن تاثیرات مخرب زیست محیطی و همچنین ایجاد یک جامعه مقاوم از اهداف دیگری محیط زیست هوشمند هستند.

 

مثال هایی از راهکارهای شهر هوشمند

روندهای نوظهوری مانند اتوماسیون، یادگیری ماشین و اینترنت اشیا موجبات پذیرش شهرهای هوشمند را فراهم می کنند. از لحاظ تئوریک، برای هر حوزه از مدیریت شهری می توان راهکاری مبتنی بر اینترنت اشیا در شهر هوشمند در نظر گرفت.

•  پارکینگ هوشمند: به عنوان مثال، پارکومتر هوشمند با استفاده از یک اپلیکیشن می تواند به رانندگان در یافتن مکان های پارک موجود بدون دور زدن های طولانی در خیابان های شلوغ شهر کمک کند.

 

• چراغ راهنمایی و رانندگی هوشمند: در حوزه حمل و نقل، با نظارت بر جریان های ترافیک و تجزیه و تحلیل اطلاعات لحظه ای، چراغ های راهنمایی و رانندگی به گونه ای عمل می کنند که کمترین ترافیک در خیابان ها ایجاد شود. حمل و نقل عمومی هوشمند یکی دیگر از جنبه های شهرهای هوشمند است. شرکت های حمل و نقل هوشمند قادر به هماهنگی خدمات و برآوردن نیازهای مسافران در زمان واقعی، بهبود کارایی و رضایت مسافران هستند. خودرو و دوچرخه اشتراکی نیز یکی دیگر از خدمات رایج در یک شهر هوشمند است.

• انرژی هوشمند: یکی از مهم ترین اهداف شهر هوشمند بهینه سازی مصرف انرژی است. به عنوان مثال، کنترل و یکپارچه کردن روشنایی شهری، سنسورها و محرک‌ها به منظور بهینه سازی مصرف انرژی و رشد امنیت در شهرها با استفاده از فناوری اینترنت اشیا (IOT) امکانپذیر است و همچنین می توان از کنتور هوشمند و فناوری شبکه هوشمند جهت بهبود عملیات، تعمیر و نگهداری و برنامه ریزی و تامین انرژی مورد نیاز و نظارت بر قطعی انرژی استفاده کرد.

• مدیریت هوشمند پسماند: یکی از اهداف استفاده از راهکارهای شهر هوشمند، نظارت و رفع نگرانی های زیست محیطی مانند تغییر اقلیم و آلودگی هوا است. مدیریت و بهداشت فاضلاب نیز می تواند در شهر هوشمند بهبود یابد، استفاده از سطل های زباله متصل به اینترنت و سیستم های مدیریت ناوگان مجهز به اینترنت اشیا برای جمع آوری و دفع زباله با استفاده از بسترهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و با فناوری اینترنت اشیا ممکن می شود.

• ساختمان هوشمند: ساختمانهای هوشمند نیز غالباً بخشی از یک پروژه شهر هوشمند هستند. خانه هوشمند محلی است که از دستگاه‌های متصل به هم و اینترنت، برای کنترل از راه دور و مدیریت لوازم و سیستم‌های هوشمندی هم چون روشنایی، امنیت و… استفاده می‌کند. با تجهیز ساختمان به سنسورهای مختلف و اتصال آنها با یکدیگر، امکان مدیریت فضا و ایمنی ساختمان ها و همچنین سلامت ساختاری ساختمان ها فراهم می شود. به عنوان مثال در صورت وجود نشتی در شبکه های آب، این نشتی به وسیله  سنسور شناسایی شده و موجب کاهش هزینه ها و بهبود کارایی کارمندان شبکه آب وفاضلاب می شود.

ارتقاء پایداری شهرها با هوشمندسازی

پایداری یکی دیگر از جنبه های اصلی شهر هوشمند است و هوشمندسازی به شهرها در بهبود رفاه شهروندان و کارایی دولت در سالهای آینده در مناطق شهری و همچنین ارتقاء سطح پایداری در شهرها کمک می کند.

استفاده زیاد از سوخت های فسیلی در شهرها موجب انتشار گازهای گلخانه ای می شود و اثر مخربی بر محیط زیست دارند. شبکه فناوری های شهر هوشمند می تواند این اثرات مخرب را کاهش دهد. به طور مثال با استفاده از کنتورهای هوشمند میزان مصرف انرژی 5-10 درصد کاهش می یابد و این مصرف بهینه انرژی اثرات زیست محیطی مثبتی دارد. 

جایگزینی سیستم حمل و نقل عمومی با وسائط نقلیه برقی از دیگر جنبه ها در راستای افزایش پایداری زیست محیطی است و نه تنها باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از سوخت های فسیلی می شود، بلکه می تواند با یکپارچه سازی با زیرساخت های برق شهری، تأثیر شارژ باتری ها در ساعات اوج استفاده از برق را به حداقل رساند.. بعلاوه ، با هماهنگی مناسب، وسایل نقلیه الکتریکی می توانند برای تنظیم فرکانس شبکه برق شهر در مواقع قطعی برق استفاده شوند.

انتظار می رود با هوشمندتر شدن شهرها، تعداد اتومبیل های مورد استفاده در شهرها نیز کاهش یابد. وسایل نقلیه یا اتومبیل های خودران می توانند به طور بالقوه دیدگاه مردم را نسبت به ضرورت داشتن اتومبیل تغییر دهند و در نتیجه تعداد اتومبیل های موجود در خیابان کاهش می یابد و به دنبال آن میزان انتشار گازهای مخرب نیز کاهش می یابد.

 

چالش‌ها و نگرانی‌های شهر هوشمند

• مشارکت شهروندان: یکی از چالش ها، مشارکت شهروندان و ایجاد اشتیاق در آنها برای استفاده از راهکارهای شهر هوشمند است. مسئولین شهری علاوه بر آگاه سازی مردم از مزایای فناوری های شهر هوشمند، با ترویج استفاده از اطلاعات منبع باز می توانند شهروندان را به استفاده از امکانات آن ترغیب کنند.  تقویت همکاری بین بخش دولتی و خصوصی و شهروندان، کلید ایجاد یک شهروند هوشمند جهت توانمندسازی و مشارکت در شهر هوشمند است. پروژه های شهر هوشمند باید شامل برنامه هایی جهت شفاف سازی و در دسترس قرار دادن داده ها برای شهروندان، اغلب از طریق پورتال داده باز یا برنامه تلفن همراه باشد. دسترسی به داده های شهر هوشمند، شهروندان را قادر می سازد تا موارد استفاده از داده ها را درک کنند و همچنین می توانند از طریق یک برنامه هوشمند شهری، کارهای شخصی خود مانند مشاهده مصرف انرژی خانه خود، پرداخت قبوض و یافتن حمل و نقل عمومی کارآمد را انجام دهند.
• حریم خصوصی و امنیت: مخالفان شهر هوشمند نگرانند كه مدیران شهری، حریم خصوصی شهروندان و امنیت اطلاعات را نقض کرده و اطلاعات شهروندان در معرض خطر هک یا سوءاستفاده قرار بگیرد. بعلاوه، ممکن است وجود حسگرها و دوربینها به عنوان تعرض به حریم خصوصی یا نظارت دولت تلقی شود. برای پرداختن به این موضوع، داده های شهر هوشمند جمع آوری شده باید ناشناس باشند و اطلاعات، قابلیت شناسایی شخصی نداشته باشند.
• نحوه اتصال دستگاه ها با یکدیگر: بزرگترین چالشی که شهرهای هوشمند با آن روبرو هستند مشکل اتصال است. هزاران یا میلیون ها دستگاه اینترنت اشیا پراکنده در سطح شهر بدون اتصال محکم، پایدار و مطمئن کارایی خود را از دست داده و در نتیجه شهر هوشمند نیز از بین می رود. در حالی‌ که هیچ راهکاری که پاسخگوی تمام نیازها باشد وجود ندارد، توسعه فناوری شبکه‌های LPWAN برای اکثر برنامه‌های کاربردی بسیار مناسب است و موجب کارایی بیشتر خواهد شد. این تکنولوژی‌ها شامل LTE Cat M، NB-IoT، LoRa، بلوتوث و چندین مورد دیگر است که همه به ساختار شهرهای متصل و هوشمند، کمک می‌کنند. پیش بینی می‌شود که ظهور 5G نقطه عطفی است که فناوری شهر هوشمند را با سرعت بیشتر به سمت جریان اصلی آن حرکت می‌دهد و استقرار برنامه‌های جدید را تسریع می‌کند.