تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر رفاه در شهر هوشمند
هدف نهایی استراتژی شهر هوشمند، پیگیری رفاه شهروندان و ارتقای کیفیت زندگی روزانه آنان است. اما رفاه چیست؟ آیا امکان اندازه‌گیری آن وجود دارد؟ چندین الگو برای اندازه‌گیری رفاه مردم در سراسر جهان مورد مطالعه قرار گرفته است. بسیاری از آنها مختص یک کشور یا منطقه جغرافیایی هستند و بنابراین برای اندازه‌گیری کیفیت زندگی در شهر هوشمند در کشورهای مختلف مناسب نیستند. در سال 2014 میلادی، سازمان توسعه همکاری‌های اقتصادی (OECD) چارچوبی با نام “شاخص زندگی بهتر” با هدف سنجش میزان رفاه شهروندان در کشورهای OECD طراحی کرد. این الگو به ارزیابی شرایط زندگی مادی و غیرمادی هم در افق کوتاه‌مدت و هم افق بلندمدت می‌پردازد. شکل زیر ابعاد این ابزار چندبعدی برای اندازه‌گیری کیفیت زندگی را نشان می‌دهد. شاخص زندگی بهتر OECD (رفاه) یک چارچوب خاص‌تر برای سنجش کیفیت زندگی در مناطق کوچک‌تر مانند مناطق شهری یا کلان‌شهرها نیز تهیه شده است. این چارچوب شرایط مادی و غیرمادی را در نظر می‌گیرد. شرایط مادی شامل درآمد، شغل و مسکن می‌باشد. شرایط غیرمادی نیز شامل آموزش، محیط زیست، تعامل مدنی، سلامت، رضایت از زندگی، ایمنی، تعادل کار و زندگی، و زندگی در جامعه است. از این چارچوب می‌توان برای تبیین نقش فناوری اطلاعات در پروژه‌های هوشمندسازی بهبوددهنده رفاه در یک کلان شهر استفاده کرد. ...
اطلاعات بیشتر→
